Hikaye odur ki ya, aynı köyden üç genç arkadaş bir köyden bir köye bir birilerine yoldaşlık ederek “ortak muhabbet içinde” yol alıyorlarmış ve yine hikayenin yalancısıyım ki, bu gençlerden biri Türkmen Ali, diğeri Kürt Bışar öteki ise Ermeni Agop’muş, böyleymiş yani acıda ve tasada ortak komşu işte, bir birilerinin aşına ortak, tavuklardan dolayı kavgalı ve kızlarından dolayı aşık.
Neyse, bu üç arkadaş yollarının üstünde ki bir üzüm bağına girerek göz haklarının zekatına ilişmek istemişler, daha bir salkıma doymadan bağın sahibi “devlet dayı” çıkagelmiş, hayrola beyler? demiş selam Aleykümle bağlayarak, ne edersiniz? derken içinde bir maraza çıkması halinde üç gençten dayak yeme ihtimali belirmiş, Nerelisiniz? kimsiniz? Kimlerdensiniz?…
-Ben Ali demiş Türkmen olanı, buda Bışar diğer arkadaşımda Agop
-Hmm demiş Devlet dayı, bir birinize hiç benzemiyorsunuz akraba değilsiniz değil mi?
-Yok demiş Ali, ben Türkmenim, Bişar Kürt, Agopta Ermeni, komşuyuz biz……
-Devlet dayı Agoba dönüp, Ali ve Bişar ile aynı dindeniz, aynı kıbleye secde ederiz, hadi onlara helal benim malım yesinler afiyet olsun da, sen niye girdin benim bağıma deyip Agopa saldırmış, birkaç sağlam sopa darbesiyle Agopu yere sermiş, Devlet dayının Müslümanlık pohpohundan etkilenen iki Müslüman komşu, diğer komşunun darmadağın olmasına Devlet dayıya karşı ağır bir mahçubiyet halinde sessiz kalmışlar, Agoptan kurtulan Devlet dayı bu sefer Bişara dönmüş..
-Ulan Bışar demiş, haydi Aliyi anladım girsin benim bağıma, onunla aynı Milletteniz, aynı dili konuşuruz ve aynı meshepteniz de, sana ne oluyor da bağa giriyorsun deyip, Bişarı Agoptan beter halde yere sermiş, Bu arada Ali’nin Devlet dayıya karşı utancı ve yakınlaşması iki kat artmış, başı önünde içten içe iki komşusunu suçluyormuş, derken Devlet dayı Kürd’ü Ermeni’nin yanına serdikten sonra Ali’ye dönüp.
-Ulan adi herif, hadi o Ermeniydi bağa girdi anlarım- diğeri de Kürt onu da anlarım ikisi de bize “düşman” peki seninle aynı milletteniz, aynı dili konuşuyoruz ve aynı dindeniz ulan hiç utanmadın mı? bağa girerken deyip, yalnız kalan Aliye hücum etmiş, yer misin? yemez misin? Aliyi yatırıvermiş arkadaşlarının yanına kan revan içinde, yerde perişan bir halde olan Ali: Bışara seslenmiş
-Kürt kardeş, Kürt kardeş, buyur demiş inleyerek Bışar, söyle ne var?
-Yav Kürt kardeş demiş, Aslında en başta Agopu dövdürmeyecektik…
Hikaye budur, Evet aslında en başta Agopu dövdürmeyecektik, Agop yüzyılın başında tarumar olup gitti, Bir süredir de Bişar dayak yemekte ve Ali kardeş aşırı derecede milliyetçilikten etkilenmiş, sessiz, tepkisiz ve mahcup ve sanırım sırasını bekliyor…
Çetin YILMAZ
|