|
utanıyorum kendi insanlığımdan utanıyorum.insan olduğuma utanıyorum.daha öncede iranda gencecik bedenler dar ağaçlarda sallanırken hep zulme sessiz kaldık.aslında orda vicdanımız insafımız asılıyordu.sahi biz bu kadarmı yabancılaştık birbirimize ?şimdi cellatlar bir genc yüreği daha nefessiz bırakmak için geliyorlar.hebibullah letifi,gözlerimizin önünde gidiyor ve biz hala sessiz.utanıyorum insanlığımdan utanıyorum...
|
