Bildiğiniz gibi geçtiğimiz günlerde Yargıtay, Süryaniler’in Mardin’deki Mor Gabril Manastırı konusunda bir karar aldı. Bu karar hem hukuki hem de etik anlamda içinde bir çok eksiklik taşımaktadır.

Yaşanan bu durum elbette Süryanilerin karşılaştığı ilk olay değildir. Daha önce de birçok konuda Süryaniler birçok olumsuzlukla karşılaştılar. Ancak yaşanan bütün bu olumsuzluklarda Süryaniler kendi haklılıklarını ve düşüncelerini kamuoyuna duyuramadılar. Dolayısıyla da haklı olmaları gereken birçok yerde haksız duruma düştüler ve yavaş yavaş bu ülkeden göç ettiler.

Bu duruma karşı bizler de Süryanilerle dayanışma içinde olmamız gerektiğine inanarak kamuoyunun imzasına sunulmak üzere, yukarıdaki başlıkla bir bildiri hazırladık. Hazırlanan bu bildiri ile, binlerce yıldır kendi toprakları üzerinde yaşayan Süryanilerin içinde bulunduğu duruma dikkat çekmek ve onlarla dayanışma içerisinde olduğumuzu göstermek istiyoruz.

250’den fazla imzacıyla kamuoyunun önüne koyacağımız bu bildiri hakkında kamuoyunu bilgilendirmek amacıyla bir basın toplantısı düzenlemiş bulunmaktayız.

Sizleri bu toplantıya davet ediyoruz.

Saygılarımızla

Altan TAN

Prof. Dr. Baskın ORAN

Prof. Dr. Cengiz AKTAR

Prof. Dr. Ufuk URAS

Tuma ÇELİK



Toplantının Yapılacağı:

Yer; Cezayir Lokantası; Hayriye Cad. No 12, Galatasaray-Beyoğlu 34425 İstanbul

Tarih; 10.07.2012 / Salı günü

Saat; 11.30

Mor Gabriel İşgalci Değil aksine Mor Gabriel,Yargıtayın aldığı siyasi kararlarıyla bir değil iki defa işgal edilmek isteniyor.

Bölgenin yükselmeye başlayan turizm potansiyelinin getirisi karşısında işgallere kalıtımsal bağı bulunan siyasi güçlerin yerel işbirlikçileriyle kolay palazlanmalara alışık kilise malını,azınlık mülklerini islam dininde olmadığı halde canını malını ve namusunu ülkenin devletine teslim edenlere bu işkencelerin dayanılmaz boyutlarda tam da geriye dönüşler hız kazanırken korkutmalar/yıldırmalar yetmezken işin yargı/yargıtay boyutlarına taşınıp saldırı ve işgallerin kurumlaşmasına davetiye çıkarılmasının hukukta ve insan hakları,inanç özgürlüğünün her boyutunda insan hakları ihlalleri ve saldırıdan başka bir tanımının olması mümkün değildir.

Kartmin ve Zinavle Halkına seslenip Gabriel Manastırının işgal edilmesine karşı Tahrir Meydanı nda namaz kılan Müslümanların etrafında güvenlik çemberi oluşturup inanç farklılığının önündeki güçlere derslerini verdiyse bugünkü adıyla Yayvantepe ve Eğlence köyü halklarından bir dayanışma ,mazlumun yanında yer almasını bekliyoruz;11/07/2012 salı günü Gabriel Kilisesi nin önünde basın açıklamasın davetine icabet etmenin daha çok anlam kazandığına inanıyorum.

Bu duyarlılığı gösteren kardeşlerimize haklı davalarından dolayı tebriklerimi sunuyor,saygı ve sevgilerimi iletiyorum...

evet duzenin son hamlesi yine azinliklara yonelik baski yildirma karalama kampanyasi ile son hiz surgune dogru devam ediyor.ISGALCI kime denir tabiki baskasinin yasam alanini izinsiz kullanan vede zarar verene denir buradan su sonuc cikiyorki oyledirde suanda oradaki devlet isgalcidir ama cikip televizyonlarda bol bol azinliklar renklerimiz mozaiklerimiz demelerinede diyecek tek soz kaliyo ikiyuzlu yalancilik bu bolgenin tek ve yegane sahibi Suryanilerdir bunu kimse kabul etmese bile bu boyle bilinmelidir.bu arada sormak isterim siz zulmu yapanin ne zaman haksiz oldugunu kabul ettigini gordunuz yada duydunuzki,
yillardir ben de kendimce arastiriyorum soruyorum konusuyorum insanlarla kimse daha aksini idda etmemistir ama duduk ellerinde ya akillarinca kendilerini hakem ilan edip halklarimizi isgalci ilan edecekler bosuna ugrasmayiniz agalr beyle biz sizin bu alavere dalaverelerinizi cok iyi biliyoruz siz bunlari marasta corumda sivasta malatyada yaptiniz ama biz mardinde sizin bu alcakca oyununuza izin vermiyecegiz
Hepinizi cok seviyorum SURYANI dostlarim benim

Binlerce yıl sonra hala başkasının toprağına ve dini inancına saygı kurumlaşmamışsa,yerel mahkemelerin yerinde ve bilirkişilerin ifadelerine ve 1840 lardan bir başka yerel mahkemenin kararında sözü edilen arazinin Darulumur Manastırı na ait olduğu netleşmişken,1936 dan itibaren de her yıl muntazam şekilde vergilerini öderken Yargıtayın saldırı ve işgal niteliğindeki kararlarıyla hazineye devretmesine şaşırmamak mümkün mü?